Çanakkale Savaşını, Çanakkale Zaferini anlatan şiirler, 18 Mart Çanakkale Destanı şiirleri. 18 Mart Çanakkale Zaferi’ni anarken, Çanakkale Savaşı’na dair yazılmış uzun ve kısa şiirlerle, bu büyük kahramanlık destanını hatırlayın. Şehitlerimize saygı göstererek, vatan sevgisiyle dolu anlamlı şiirleri keşfedin.
18 Mart, Türk milletinin kahramanlık tarihinin en parlak sayfalarından biridir. Çanakkale Zaferi, sadece bir askeri başarı değil, aynı zamanda vatan sevgisi, fedakarlık ve milletin azmiyle yazılmış bir destandır. Bu zafer, yüzbinlerce Mehmetçiğin canı pahasına savunduğu topraklarda, Türk milletinin bağımsızlık mücadelesinin simgesi haline gelmiştir.
Çanakkale Savaşı’nın bu kahramanlıkla dolu günlerinde, destanı yazan yiğitlerin anısını yaşatmak için, şehitlerimize olan minnettarlığımızı dile getirmek ve bu büyük zaferi hatırlamak adına şiirler önemli bir yer tutmaktadır. 18 Mart’ı anarken, Çanakkale Savaşı’nda hayatını feda eden kahramanlarımızı saygı ve rahmetle anmak, onların fedakarlıklarını hatırlamak için yazılmış şiirler, milletimizin bu toprakları savunma uğrunda verdiği mücadeleyi ve duyduğu kutsal inancı en güzel şekilde yansıtmaktadır.
Bu yazıda, Çanakkale Zaferi’ni ve Çanakkale Savaşı’nı anlatan anlamlı şiirlerden uzun ve kısa örnekleri bulacak, hem tarihi bir yolculuğa çıkacak hem de bu toprakların kahramanlıkla şekillenen mirasına saygı göstereceksiniz.
“Çanakkale’nin Ruhuyla”
Bütün dünya bir olup,
Yüklenmişti üzerimize,
Zorlu bir boğaz savaşı,
Efsane olacaktı tarihe.
Düşman saldırıyordu,
Bir canavardan farkı yoktu,
Ama geçemezdi asla,
Bir tek Mehmetçik, bir yurt toprağını.
Adamıştı kendini,
Milletine, vatanına,
Her Mehmetçik, her yürek,
Dünyaya bedel bir duaya.
“Verir miyim?” diyordu,
“Bir adım dahi vermem,
Ölürüm de bırakmam,
Vatanımın her karışını.”
İnançla birleşmişti bu sevda,
“Allah Allah” nidalarıyla,
Boğuyordu düşmanı,
Korkusuzca, vatan aşkıyla.
Anlıyordu tüm dünya,
Türk milletine güç yetmez,
Başta Mustafa Kemal,
Çanakkale geçilmez.
“Çanakkale’nin Destanı”
Çanakkale’de
Demir karşısında et ve kan,
Öfkeye karşı sabır,
Zulme karşı adalet savaşırken.
Mehmetçikler çıplak ve yorgun,
Mehmetçikler aç ve susuz,
Düşman ise toprağa ateş bırakıyor.
Her bir siper kanla yoğrulmuş,
Askerler sırt sırta, omuz omuza,
Paşalar, subaylar, adı bilinmeyen yiğitler.
Ve bir sabah doğarken,
O derin sessizliğin içinden,
Zaferin sesini yükseltti,
“Allah Allah!” diye haykıran bir yürek.
Ve o eski topların gülleleri,
Birer birer düşmanın kalbine ulaştı,
Ateş ve çelik yığınları,
Toprağa gömülerek, susup kaldı.
Kaçanlar, korkak ve kirli,
Gerisin geri dönüp kayboldu.
Ve o gece, yıldızlar yerine,
Gökten rahmet yağdı siperlere.
Yaralı yürekler sevince doymuş,
Ve Çanakkale’nin geçilemez olduğunu,
Bir kez daha anladılar,
O vakit orada Mustafa Kemal vardı.
“Mehmetçik”
Çanakkale’de durdu bak,
Bir yiğit, yüreğiyle savaşan,
Gözlerinde umut ve hüzün,
Düşmana karşı dimdik yürüyen.
Silahını almış elinde,
Vatanına sahip çıkmak için,
Her adımda bir özgürlük türküsü,
Yüreğinde bağımsızlık özlemi.
Bombalar patlıyor, toprağa düşüyor,
Ama korkusuzca ilerliyor,
Düşman ne kadar güçlü olsa da,
Mehmetçik yavaşlamaz, yılmaz.
Ona güç veren sevda vatan,
Ona güç veren milletin duaları,
Ve hep bir ses yankı yapar kulaklarında:
“Yürü Mehmetçik, yürü!”
“Zaferin Yolu”
Ölümü göze almayana yaşam yok,
Zafer, yüreği cesaretle atanla gelir.
Bayrağa canını katmayan,
Gözyaşı düşmeden yola düşer.
Eğer kazanmak istersen, sen de zaferi,
Yüksek sesinle çınlat gökyüzünü,
Zafer, kahramanın kudretli adıdır,
Susanlar kaçarken, coşanlar ileri gider.
Bu yolda her adım bir destandır, ey yiğit,
Diriler onurlu, ölüler ise şanlıdır.
Yurt için mücadele eden başı dumanlı,
Her zaman bu zaferin ardında şan vardır.
“Çanakkale’nin Ruhunda”
Ne büyük bir destan, ne yüce bir kavga,
Düşmanlar yüklendi, birer birer çatlardı,
Toprağa düşen her damla kanla,
Vatanın uğrunda canlar verilirdi.
Çanakkale’de kahramanlar uyur,
Her biri birer yıldız, birer güneş gibi,
Göğüslerinde iman, gözlerinde zafer,
Bir hilal uğruna, ne güneşler batardı.
Sesini duydum, bir “Allah Allah!” haykırışı,
Yükselirdi siperlerden, sevda dolu,
Her adım bir kahramanlık öyküsü,
Her adımdan bir zafer rüzgarı eserdi.
Bir Mehmetçik geçer, ardında yıkım,
Ama bir tek şey kaybolmaz:
Vatan sevgisi, Türk’ün kudreti,
Her ölüme karşı bir direniş ruhu.
Bir yiğidin adı, tüm dünyaya duyurulur,
Çanakkale geçilmez, der yüreğiyle,
Tarihe yazılır, şehitlerin adları,
Ve ruhları göğüslerimizde yaşar.
Bize dar gelmez bu topraklar,
Çünkü içinde şehitlerin kanı var,
Her köşe, her taş bir hatıra,
Ve her zaman hür yaşar bu vatan.
“Çanakkale’nin Kudreti”
Her adımda titredi bedenim, vatanın toprağında,
Bir efsane yükseldi, Çanakkale’nin kudretinde.
Melekler sıraya dizildi, yüce bir emirle,
Ve Cibril’in elleriyle, ruhu hissetti Çanakkale.
Her yiğit bir kahramandır, Bedir’deki gibi,
Milletin yüreğinde atar, zaferin kalbi.
İlahi yardımlar vardı, anlatmak kolay değil,
Savaşın gizemini çözmüştü Çanakkale’nin yeri.
Mabedini koruyan tek başına onlar oldu,
Ölümü göze almış, cesurca savaştılar onlar.
Vatanın evlatları, tarihe adlarını yazdırdı,
Cennet’e yürüyenlerin toprakta yattığı yer Çanakkale.
Zaferin kalemi yazdı, her damla kanla,
Birer birer eridi toprak, şehit kanı doydu orada.
Ve Çanakkale, geçilmez destanını yazdı,
Düşmanı geriye atıp, gururla ezdi Çanakkale.
Yükselen bir şarapnel, Kocatepe’nin sırtında,
Saatler geçip gitti, savaşın sessizliğinde.
Gözlerimde bir ışık, gönlümde bir isyan,
Düşman ne yaptıysa, öfkeyle aldı Çanakkale.
Gönlümün en derin köşesine,
Kur’an ayetleriyle yazdım, şehitlerin isimlerini,
Ve bir destanı daha kaydettim tarihe,
Zaferin büyüklüğünü hatırlatan Çanakkale.
“Vatan Toprağında”
Dur yolcu! Bilmeden geçip gittiğin
Bu toprak, bir halkın yeniden doğduğu yerdir.
Eğil de dinle, bu sessiz çığlıklar
Bir ulusun özgürlük mücadelesinin izini taşır.
Bu taşların arasında, bu topraklarda
Gördüğün her çizgi, her çukurluk,
İstiklal uğruna canını verenlerin
Ve şehitlerin kanıyla kutsanmış yerdir.
Bu toprak, düşmanın toprağını kaybettiği
Ve her köşe, her taş, zaferin hüsrana uğradığı
Her adımda bir kahramanın direndiği
Hürriyetin simgesi olmuş yerdir.
Unutma ki, bu topraklarda her damla kan
Bir milletin yeniden ayağa kalktığı an
Ve her köşe, her siper, her çukur
Hürriyetin şarkısını söyleyen yerdir.
“Çanakkale’nin Türküsü”
Bir kahramanlık destanı yazılmıştı o topraklarda,
Çanakkale’de kanla sulanmış her karışında.
On beşin Mart’ında, sarsıldı dünya,
Vatan uğruna can veren, şehit oldu her yanda.
Bir canın değil, bir milletin savaşıydı bu,
Mehmetçiğin direnişi, şehadet yoluydu bu.
Dünyanın dört bir yanından geldi o düşmanlar,
Fakat yıkılmadı, bir tek karış toprağımız var!
Günler geçtikçe büyüdü bu destan,
O günde yaşananlar, tarihe sonsuza kadar yansıyan.
Haçlılar vursalar da hilali hedef alıp,
Çanakkale’de Türk’ün inancı, zaferi kutladı her adım.
Fedakarlık neydi, işte Çanakkale’de gördü dünya,
Bir adım atarken Mehmetçik, gözlerinde ölüm korkusu yoktu ya.
Çocuktu belki yaşları, ama kalbi yiğitti,
Toprağa düşen her damla kan, sonsuza kadar yüceydi.
Yavaşça süzüldü kurşunlar gökyüzünden,
Mehmetçik sabırla bekledi, canını verdi bir an.
Sevdiklerini düşündüler, ama tek bir düşünce vardı,
Vatan uğruna can vermek, onlara gerçek zaferdi.
Ne gözde aşk kaldı, ne çocuk hayalleri,
Toprak ve bayrak, bir tek arzu, bir tek yeminleri.
Şehitler, cennete doğru yol aldılar,
Ve Çanakkale geçilmez oldu, tarihe altınla kazındılar.
Kanla sulandı toprak, denizler feryat etti,
Ama kahramanlar, sadece şahadetle gitti.
Mezar taşları gerekmezdi, çünkü anıtları kalp,
Her bir karış toprağı, milletin yüreğinde hep.
Vatanın bekçisi oldular, canlarıyla,
Ve tarih yazdı onları, kahramanlıkla.
Düşman bile öğrendi, dost da anladı,
Çanakkale geçilmez, bu milletin gücü sarsılmaz.
Her bir damla kanı, bir öyküdür aslında,
Türk milletinin kahramanlık destanı,
İçinden geçtiği sınavı, dimdik atlatan,
Ve yüce Türk Devleti’ni sonsuza dek yaşatan.
“Çanakkale’ye Adanmış Ruhlar”
Evim, barkım,
Yazım, kışım,
Bütün dünya dediniz,
Gerçekten dert etmediniz,
Gidip can verdiniz.
Huzurla oturabiliyorsam şimdi,
Bir nefes alabiliyorsam,
Çünkü siz orada, vatan için ölüme yürüdünüz.
Henüz çocuğuydunuz,
Hayatın tadını tam almadan,
Toprağa düştünüz kurşunların arasında,
Ve göğsünüzde, yalnızca vatan vardı.
Sizlere ne verebiliriz,
Ödeyebilir miyiz verdiğiniz bedeli?
Elimizde yalnızca bir dua,
Gözümüzde yaş,
Ve gönlümüzde minnet.
Ruhunuz şad olsun,
Çanakkale’nin kahramanları,
Sizler bir milletin onuru,
Ebedi huzura erdiniz.
“Çanakkale Zaferi”
Bir destandır Çanakkale’nin adı,
Binlerce yiğit ölüme yelken açtı,
Mehmet oğlu, vatan uğruna canını verdi,
Kardeş kardeşe düşman oldu, gözleri kanla doldu.
Düşman kurdu tuzaklarını,
Anzakları kullandı kara oyunlarını,
Ama Türk’ün imanını bilemediler,
Atatürk’ün liderliğinde yenildiler.
Savunduk her tepemizi, her bayırımızı,
Seddülbahir’den Conkbayırı’na kadar,
Zaferin adı, Anafartalar’dan yükseldi,
Çanakkale’de dökülen kanlar, bayrağa can kattı.
Bir avuç askerle durduk, yılmadık,
Vatanı sattırmadık, yılmadan savaştık,
Türk’ün gücü tarihe yazıldı,
Kahramanlıkları sonsuza kadar hatırlatıldı.
Çanakkale bir orman, kahramanlarla dolu,
Her bir yeri şehit kanı ile sulandı,
Nusret Mayın Gemisi ve kahramanlar,
İmanla, umutla zaferi kazandı.
Görkemli bir zaferdir, Çanakkale’nin zaferi,
Şehitler burada yattı, hürriyetin temeli,
Bu toprak, her karışı, canla yoğrulmuş,
Çanakkale’de bir millet yeniden doğmuş.
Tarihin akışını değiştiren bu yerdir,
Türk’ün gücünü zirveye taşıyan bu destandır,
Şehitlerimizin ruhu, bizlere yön verir,
Çanakkale, Türk’ün onurudur, sonsuza kadar kalandır.
“Çanakkale’nin Işığı”
Toprağa düşen her damla kan,
Vatan uğruna, her bir can.
Çanakkale’de yatan yiğitler,
Destan oldu onların kahramanlıkları her an.
“Şehitler Tepesi”
Göklerden düşen yıldızlar gibi,
Şehitler toprağa düştü Çanakkale’de.
Her biri birer zaferin simgesi,
Sesleri hala yankılanır gönlümüzde.
“Çanakkale Zaferi”
Bir destan yazıldı orada,
Mehmetçik gitti canını ortaya koyarak.
Zaferle dönen, bayrağını yükselten,
Çanakkale’de sonsuz şanla ölümsüzleşen.
“Ebedi Kahramanlar”
Düşman her köşeyi sararken,
Mehmetçik canını ortaya koyarak,
Yurdunu savundu şehitler,
Çanakkale’de kazandı zaferi, ebedi kahramanlar.
“Toprağın Sesi”
Her adımda bir destan yazıldı,
Mehmetçik’in kanıyla toprak yoğruldu.
Çanakkale, şehitlerin yeri,
Kahramanlıkların simgesi, sonsuz vatanın sesi.