Berilyum Nedir? Berilyum Elementinin Özellikleri Kullanımı Tarihçesi Eldesi

0

Berilyum elementinin özellikleri, atom numarası, bileşikleri, periyodik cetveldeki yeri, kullanım alanları, Berilyum elementi ile ilgili bilgi.

Berilyum: Özellikleri, Kullanım Alanları ve Tarihçesi

Berilyum (Be), periyodik tablonun 2. grubunda (IIA) yer alan, yüksek erime noktası ve belirgin sertlik özellikleriyle dikkat çeken, oldukça hafif bir metaldir. Doğal olarak beril mineralinde bulunur ve bileşikleri, değerli taşlar olan zümrüt ve akuamarin gibi çeşitli formlar alabilir. Diğer metallerle alaşımları ise özellikle endüstriyel alanlarda geniş çapta kullanılır. Çok hafif ve sert olması sayesinde, dayanıklılık gerektiren modern teknolojilerde tercih edilen bir elementtir.

berilyum

Berilyum Elementinin Temel Özellikleri

Berilyum, çelik gri renkte, parlak ve manyetik olmayan bir metaldir. Özellikle ısıyı iletme yeteneği ile bilinir. Metalin kendisi kırılgan ve hafif olup, doğal haliyle en sert metallerden biridir. Atom numarasının küçük olması ve yapısındaki özgünlük, berilyumun çeşitli alanlarda kullanımını mümkün kılar.

Temel Kimyasal ve Fiziksel Özellikleri

  • Sembolü: Be
  • Atom Numarası: 4
  • Atom Ağırlığı: 9.012182(3) g/mol
  • Görünümü: Beyaz-boz, metalik parlaklık
  • Seri: Alkali toprak metali
  • Periyodik Tablo: Grup 2A

Fiziksel Özellikleri

Berilyum, metal olması dolayısıyla oldukça sert ve kırılgandır. Yine de bazı avantajlı özellikler içerir:

  • Manyetik olmayan bir yapıya sahiptir.
  • Isıyı mükemmel iletme yeteneğine sahiptir.
  • X ışınlarına yüksek geçirgenliği vardır; bu yüzden röntgen tüplerinin cam pencerelerinin yapımında kullanılır.
  • Çoğunlukla kütle numarası 9 olan izotop yapısına sahiptir; ayrıca 6-8 ve 10-12 arası radyoaktif izotopları laboratuvar ortamında elde edilmiştir.

Kimyasal Özellikleri ve Tepkimeleri

Kimyasal olarak, alüminyuma benzer özellikler gösterir. Bu benzerlik, özellikle oksitlenme direnci ve yüzeyde ince bir oksit tabakası oluşturarak metali koruma yeteneğinde kendini gösterir:

  • Havanın etkisine dayanıklı ve parlak kalabilir.
  • Yüksek sıcaklıklarda, oksitlenme hızlanır ve ince toz haline getirildiğinde alev alabilir.
  • Berilyum bileşikleri, özellikle asit çözeltisinde hidroliz olarak reaksiyon gösterir.

Berilyumun Doğada Bulunuşu ve Elde Edilmesi

Berilyum doğada çoğunlukla bileşik halinde bulunur. Yerkabuğunda bulunma oranı %0.001 gibi düşük bir seviyede olmasına rağmen, 30’dan fazla mineral yapısında berilyum saptanmıştır. Berilin renklendirilmesiyle zümrüt ve akuamarin gibi değerli taşlar oluşur. Ekonomik olarak berilyumun elde edilmesi için en verimli mineral ise berildir.

Elde edilme yöntemi, berilyum klorür (BeCl₂) ve sodyum klorür (NaCl) karışımının elektrolizidir. Alternatif bir yöntem ise, berilyum florürün (BeF₂) 1300°C’de magnezyum ile indirgeyerek ayrıştırılmasıdır.

Kullanım Alanları

Modern endüstride berilyum kullanımı, yüksek dayanıklılık ve düşük ağırlık gerektiren alanlarda tercih edilir.

  • Bilgisayar parçaları, jiroskop yapımı, uzay teknolojisi ve özel cam eşya üretiminde kullanılır.
  • En önemli bileşiği olan berilyum oksit (BeO), nükleer reaktörlerde, floresan tüplerinde, seramik ve cam üretiminde kullanılır.
  • Berilyum alaşımları, özellikle berilyum bakır alaşımları, esneklik ve sertlik avantajı sunar; bu yüzden 300°C’de ısıtıldıklarında yeniden sertleşme özellikleri ile dayanıklı parçalar yapımında tercih edilir.

Alaşım Çeşitleri

  • Berilyum-Bakır Alaşımları: Esneklik ve dayanıklılığı nedeniyle makine parçaları yapımında kullanılır.
  • Berilyum-Nikel Alaşımları: Yüksek sıcaklık altında çalışan parçalar için idealdir.
  • Berilyum-Alüminyum Alaşımları: Yüksek dayanıklılık özellikleri sayesinde uçak, füze ve uzay araçlarının yapımında önemli bir yer tutar.

Tarihçesi

Berilyum, ilk olarak 1797 yılında Fransız kimyager Nicholas-Louis Vauquelin tarafından keşfedildi. Ancak elementin ayrılması, 1828 yılında Fransız kimyager Antoine-Alexandre-Brutus Bussy ve bağımsız olarak Alman kimyager Friedrich Wöhler tarafından başarıldı. Berilyumun tatlı tadı, ona glusinyum adı verilmesine sebep olmuşsa da, IUPAC 1949 yılında “berilyum” ismini kullanmaya karar verdi. Bu ad, elementin bulunduğu beril mineralinden türemiştir.

Berilyumun Zehirliliği ve Güvenlik Önlemleri

Berilyum, özellikle bileşikleri ile insan sağlığına zararlı olabilecek niteliktedir. Berilyum tozları ve buharları yüksek düzeyde toksik olup, düşük konsantrasyonlarda bile uzun vadeli maruz kalma ölüme neden olabilir. Güvenlik önlemleri alınmadan işlenmesi veya kullanılması önerilmez. İzin verilebilir sınır, 1m³ havada 2 mikrogram berilyum tozunu geçmemelidir.


Leave A Reply